Wood Hostel

// 20 grudnia

Wiedziała, że zarówno Nick, jak i Chris będą marudzić, że sami mogliby wszystko kupili. Czasem miała wrażenie, że jak Chris dowiedział się o ciąży to najchętniej zamknął ją by w domu. Dobrze, że jeszcze mogła chodzić do lekarza oraz że pracował wtedy mogła spokojnie wyjść z domu na zakupy czy spotkać się z koleżanką. Ciąża to nie choroba powtarzała bratu jak grochem o ścianę. Serio czasem się zastanawiała, jakie miały przejścia ich kobiety, kiedy same były w ciąży.
Jednak dzisiaj miała iść do sklepu po zakupy na święta oraz urodziny Rebeccy. Apteki po leki takie jak kwas foliowy oraz witaminę C. Oczywiście nie mogła zapomnieć o zoologicznym by kupić karmę dla Zafira i Yogiego. Miało się zwierzęta to trzeba było o nie dbać. Jasne mogła napisać SMS do Chrisa by wszystko kupił jak będzie wracać ze sklepu. Jednak ona wolała wszystko sama obejrzeć, a warzywa powąchać, zobaczyć jakoś ich skórki i tym podobnym. Ciężko jej było to wszystko wytłumaczyć Christianowi.
Po wszystkich sklepach podjechała pod motel, w którym wiedziała, że zastanie Nicka w jego gabinecie. Chciała z nim porozmawiać, bo w sumie Q ją o to poprosił. Jednak nie wiedziała jak bracia zareagują. Jednak cóż kto pyta ten nie błądzi.
Dlatego zaparkowała po motelem, po czym udała się do gabinetu Nicka... Pukając do jego gabinetu od razu była gotowa na jego marudzenie. Nawet sobie odliczała do czasu aż dostanie gbure.

// 20 grudnia 2019

Nicholasowi ciężko było zaakceptować fakt, że jego siostra jest w ciąży, a najgorszy scenariusz się sprawdził, że ojcem jej dzieci jest Quentin. Facet, który nie umie załatwiać interesów. Mianowany na przywódcę mafii, w której jest jego były podopieczny Vincent. Grenville miał obawy, że przez ten ich związek straci Esther. Długo trzeba było go przekonywać, aby pogodził się z zaistniałą sytuacją i wyborem siostry. W przeciwnym wypadku, rozstrzelałby Quentina. Już przy pierwszej informacji, że Esther jest w ciąży, miał właśnie to uczynić, że ten mężczyzna sobie ją wykorzystał. Jakby zrobił to specjalnie, złośliwie, dla zemsty.
Dzisiejszego dnia Nicholas nie spodziewał się mieć gości z rodziny. Podobnie jak Christian, był zdania, że skoro już Esther chce urodzić te dzieci, powinna pozostawać w domu, gdzie miała stały nadzór i opiekę. Jak to ona, wiedziała od nich lepiej.
W motelu pracowali nie tylko członkowie Rebelii, ale też nowo zatrudnieni mutanci i ludzie. Ci co znali Esther, powitali ją ciepło ale też nie wszyscy wiedzieli o jej ciąży, co mogło być zaskoczeniem.
Nicholasa w gabinecie nie było. Przebywał w innym pomieszczeniu, doglądając pokój, który uszykowała nowo zatrudniona osoba. Aby sprawdzić, czy na początek daje radę. Miał kilka zastrzeżeń, które jej przedstawił i co ważniejsze, chciał aby pospieszała trochę tempo. Pokoi w motelu jest więcej i jeżeli zostają zwalniane, od razu lepiej zabrać się za ich przygotowanie dla nowych gości.
Wracając do biura, zobaczył na korytarzu kogoś, kogo by się tutaj raczej nie spodziewał.
- Esther? Co Ty tutaj robisz?
Nie był zadowolony jak przypuszczała. Ona i jej wielki brzuch. Miała odpoczywać w domu a szwędała się po mieście zimą! Jeżeli zrobi sobie krzywdę, co dopiero będą problemy. Poślizgnie się, ktoś uderzy w nią kulką śnieżną. Kobieta miała przed sobą karcącego brata za niegrzeczne zachowanie siostry. Aż oparł dłonie na biodrach, czekając na jej usprawiedliwienie. Jeżeli coś potrzebowała, coś miała pilnego do powiedzenia, przekazania, mogła zadzwonić albo wysłać wiadomość, to by przyjechał.

Wiedziała o tym, że Quentin należy do Sombras. Jednak Esther uważała, że to jego sprawa gdzie należy i w co wierzy. Nie zamierzała namawiać go do przystąpienia do Rebelii podobnie też oczekiwała od niego, że uszanuje jej decyzje. Sama nie miała zamiaru dołączać do mafii. Nie tego pragnęła od swojego życia, a poza tym już Rebelia dla niej była dla niej dużym wyzwaniem. Nie potrafiła celowo krzywdzić ludzi i każdego doskonale pamięta... Prześladują jak duchy czasów minionych wydarzeń... Pamięta wszystkich doskonale. Nicholas nie musiał się obawiać, że straci Esther, bo nikt i nic nie ich już nie rozdzieli nie kiedy Esther ma coś do powiedzenia. Stracili dość lat przez minione zdarzenia. Zawsze pragnęła go odnaleźć i Christiana teraz nie pozwoli by ktoś ich rozdzieli. Jedynie obawia się, że choroba Nicka może ich rozdzielić dlatego również się obawiała o brata. Jednak ona przeciwieństwie do swoich braci nie zamierzała go zamykać w domu.
Cóż Esther nie ukrywała tego, że jest w ciąży. Wychodziła na badania do znajomego lekarza Quentina oraz też na spotkania z ludźmi jak Joe czy też Sav. Nie zamierzała się ukrywać ani też udawać, że tej ciąży wcale nie ma. Wpadli... Bywa, ale nie zamierzała tego robić jakieś wielkiej tajemnicy. Między rodziną oraz przyjaciółmi...
Widząc minę brata i słysząc jego niezadowolony głos miała ochotę odliczać, kiedy usłysz coś w stylu co powinna, a czego nie... Jednak wypuściła powietrze takim znaczeniu ,,miejmy to już za sobą".
- Byłam na zakupach, bo kupowałam kilka rzeczy dla zwierzaków oraz też na urodziny Reb. Bo Vania chce jej zrobić niespodziankę w Wigilie.
Cóż trzy minuty, jak nie mniej usłyszy od brata jego karcący głos i twierdzenie, że to w jej stanie to niebezpieczne. Ciąża, że to nie choroba można normalnie funkcjonować. Serio zastanawiała się jak Rebecca i Autumii czy ja jej tam było były w ciąży, czy jej bracia wtedy też tak srali w gacie.
- Poza tym chciałam z tobą pogadać.
Dodała po chwili nie wiedziała, jak to ująć ani czy też Nick się zgodzi, bo cóż na tym bardziej zależało Quentinowi niż jej....

Esther przez ten czas spędzania z braćmi, bardzo dobrze umiała przewidzieć ich zachowania. Bardzo się troszczyli o nią i jej bezpieczeństwo. Rozłąka, jakiej doświadczyło rodzeństwo, mocno do siebie zbliżyło. Nie powinna się dziwić, dlaczego tak martwią się o nią, jakby nosiła w sobie ich dziecko. Przechodzili ten etap, stąd to zachowanie. Z Rebeccą Nicholas nie miał łatwo, biorąc pod uwagę jej charakter i zmienne nastroje. Wiele misji brał na siebie, aby ona tylko odpoczywała i niczym nie przejmowała. Szczególnie zabraniał jej cokolwiek robić w zaawansowanym stadium. Może ta waleczność u Vanessy i chęć podejmowania ryzyka, zrodziła się z genów i podejmowanych działań Rebecci, gdy była z nią w ciąży? Takie Nicholas momentami snuł domysły. On i Rebecca mieli dominujące charaktery, to przełożyło się na ich dziecko. Niebezpieczna mieszanka genetyczna.
Ze spokojem, ale z powagą, Nicholas wysłuchał tłumaczeń siostry, która oznajmiła, iż była na zakupach.
- Sama? Bez osoby towarzyszącej? Mogłaś powiedzieć, to bym chociaż kogoś od nas wysłał. Zdajesz sobie sprawę z tego, że w tym... stanie, narażasz się na niebezpieczeństwo? I nie tylko siebie.
Znajome kazanie. Być może Nicholas się powtarzał, ale musiał jej to za każdym razem mówić, gdyż zobaczył ją samą w innym miejscu niż dom ich brata. Mieli wystarczająco ludzi w Rebelii, aby wysłać do domu Christiana jako pomoc dla Esther, skoro brat nie mógł za bardzo wychylać się będąc poszukiwanym przez Departament.
Westchnął, kiedy dodała, że chciała porozmawiać. Widocznie to było coś pilnego, skoro nie mogło poczekać na później.
- Dobrze. Wejdź.
Otworzył gabinet i wpuścił ją pierwszą do środka. A kiedy weszła, wszedł za nią i zamknął drzwi, aby mogli w spokoju porozmawiać.
- Siadaj.
Wskazał jej wolny fotel. Nie będzie przecież stała i obciążała sobie ciało.
- O co chodzi?
Zapytał od razu, krzyżując ręce na klatce piersiowej.

Z Christianem było jej o wiele łatwiej, ale Nicholas potrafił ją czasem zaskakiwać. Jednak nie tym razem... nie kiedy chodziło o bezpieczeństwo kogoś z ich rodziny bądź też bardzo przejął się rolę najstarszego rodzeństwa. Dla Esther czasem miała wrażenie, że bardziej przypomina jej ich ojca niż matkę. Chociaż z urody to mama blond włosy i niebieskie oczy. Ona z kolei charakter ma matki, a wygląd ojca, a Chris jest taki mieszany... Jednak czasem Esther miała wrażenie, że Nick za bardzo im ojcuje miała wtedy ochotę mu powiedzieć, że nie jest jej ojcem, a bratem. Odkąd powiedziała braciom o ciąży miała ochotę spytać matek ich dzieci czy nad nimi też tak skakali. Bo wątpiła, że ta dwójka osłów jej powie prawdę. Jednak mogła tylko spytać Rebeccy, bo z matką An nie miała ochoty więcej się spotykać. Wystarczyło jej to jedno spotkanie jak przeglądała jej rzeczy w jej domu.
- A żyjemy w średniowieczu bym potrzebowała przyzwoitki? Nie. Dzisiejszych czasach kobiety potrafią prowadzić auta w zaawansowanej ciąży czy też pójść zrobić głupie zakupy. Z karmę zapakował mi sklepikarz do auta, a w domu Chris wyciągnie spokojnie niczego nie dźwigałam.
Miała ochotę krzyczeć ,,Wiedziałam, po prostu wiedziałam" jednak ograniczyła się do powiedzenia w swoich myślach. Było to do przewidzenia, że Nicholas zacznie prawić jej morały. Dlatego też zwlekała z zamieszkaniem Quentinem obawiała się, że ten podobnie będzie się zachowywał. Już zaczął gadać o remoncie pokoju oraz też chrzcinach i innych rzeczach, które ją trochę przytłaczały jak nadopiekuńczość jej braci.
- Jak usiądę będzie musiał mi pomóc wstać.
Fotel, krzesła były jak łóżka ciężko było wstać i to najbardziej obciążało całe ciało, bo tak nie wygodnie tak również... A nie mówiąc o wstaniu, gdzie ci się naciąga, a brzuch przeważa cię z powrotem na fotel czy też krzesło. Wolała uprzedzić Nicholasa. Jednak chętnie usiądzie... Chociaż w samochodzie siedziała to i tak nogi bolą...
- Quentin chce urządzić im chrzciny. Ma znajomego księdza, który ich spowiada. Zdziwiłbyś się jak ludzie w mafii potrafią być religijni.
Była zaczęła z jedną sprawą.... Obserwując relacje Nicka.
- Poza tym cóż... Nie będzie to jedno dziecko, lecz bliźniaki parka.
Czy było to znajome? Sam posiadał bliźniaków tylko, że synów. Nawet nie miała okazji go spytać, czy trafił na ich jakiś ślad.

Nicholas czuł się w obowiązku odpowiedzialnym za swoją rodzinę, rodzeństwo, jako ten najstarszy. Jakby po ojcu przejął główną rolę "głowy rodziny". Z charakteru mógł bardziej przypominać ojca, stanowczością i dominacją, ale nie narzucał nikomu niczego z góry, doświadczając trudów z życia i biorąc po uwagę to, jak niebezpieczny jest ten świat. Martwił się o bezpieczeństwo każdego członka rodziny. Nie tylko swojej, ale i Christiana oraz Esther. Oboje powinni już dawno przywyknąć do zachowania Nicholasa. A Esther potrafiła nawet przewidzieć jego słowa. Mogąc za niego je recytować.
Momentami starszy Grenville nie miał pojęcia, czy siostra go w ogóle słucha lub czy zdaje sobie sprawę z tego, że nie tylko o jej ciążę mu chodzi i niebezpieczeństwa na drogach ale to, że nieświadomie może wpaść w ręce funkcjonariuszy niebieskiego szwadronu z departamentu rządowego. Choć jej wytłumaczenia, że nic nie dźwigała go uspokoiły, to jednak jakiś procent obaw pozostawał. Że sama szwenda się po mieście.
Westchnął, pokręciwszy głową. Zdecydował, że nie będzie tego tematu ciągnąć. Pamiętał jak to się kończyło z Rebeccą.
- To Ci pomogę.
O to nie musiała się martwić. Mogła spokojnie usiąść na czymkolwiek, a on jej później pomoże wstać. Pamiętał trudy ciąży swojej żony, to i jest wyrozumiały dla siostry. Choć, jak na zaawansowaną ciążę to miał wrażenie, że jej brzuch chyba był za duży. Ale nie jemu to oceniać.
Po jego pytaniu, Esther udzieliła odpowiedzi. Temat jaki poruszyła, dotyczył Quentina i co więcej... religii. Lecz nie to było dla niego zaskoczeniem, a słowo jakie tam się przewinęło.
- Zaraz... Jakie "im"?
Zapytał zdziwiony. Wtedy siostrzyczka wyjaśniła, że ma bliźniaczą ciążę. Zaniemówił. Ale też nie był jakoś wielce uradowany. To przypominało o tym, że on sam gdzieś poza miastem ma swoich synów.
- Cóż... Gratuluję.
Jakoś tak bez entuzjazmu pogratulował. Może dlatego, że to dzieci Quentina? Cieszył się, ale jednocześnie martwił. Będą mieli ciężko, jeżeli pozostaną w domu Christiana. Każdy jednak sam znosi trudy w życiu. Jeżeli będzie potrzebowała dodatkowej pomocy z jego strony, pomoże jej.
- Nie wiem co religia ma do mafii. Kilka osób z naszej organizacji też jest wierząca.
To akurat nie była dla niego nowość, ale wrócił do tematu, nie do końca rozumiejąc, co przez to Esther chciała mu przekazać. Potrzebowała porady, czy zgodzić się na przedstawiony plan Quentina?

A no potrafiła przewidzieć słowa obu braci... Christianem jeszcze do końca nie była pewna, bo potrafił być nadopiekuńczy i na ,,Nie". Jednak cóż z Nickiem było łatwiej jakoś bardziej przypominał ich ojca Davida. Może przez to, że naprawdę nazywał się Andrew David Spivey. Nosił imię ich ojca... Jako jedyny posiadał drugie imię, które należało też do ich ojca. A może miały z tym coś wspólnego geny najstarszego dziecka. Jednak Esther nie jednokrotnie współczuła Vanessie, bo nie wyobrażała sobie jak ta przyszłości będzie wymykać się na spotkania z chłopakiem. A jak już to Nicholas będzie musiał widzieć jego dowód osobisty, jak będzie miał prawo jazdy to dowód rejestracyjny auta by upewnić się, że jeździ bezpiecznie. Biedna Vania...
Słuchała go i wiedziała, że też chodziło mu o było Christina oraz DOGS. Raz ją spotkała, oraz też ,,kolegów" Chrisa z DOGS. Jasne może powinna uważać na siebie bardziej teraz w czasie ciąży. Kiedy jej trudniej było zapanować nad mocą zwłaszcza przez huśtawkę nastrojów. A leku nie chciała przyjmować, bo bała się, że zaszkodzi dziecku. Jednak weź siedź w domu 24H kota można dojść. Dlatego też wychodzi czasem na godzinkę może dwie... Uważając spotkanie z Joe było w Lagunie, gdzie pracują ludzie Nicka. Zakupy robiła w sklepie, w którym znała osobiście właściciela, a zoologiczny cóż tam pracują specyficzni ludzi...
Skoro zapewnił, że pomoże to usiadła ostrożnie zauważy na brzuch... Po tem zaczęła mówić bratu o tym co Quentin zamierza i że będzie podwójnym wujkiem.
- Moja wiedza o mafii ogranicza się do filmów... Dość długo wyobrażałam sobie Pape Delgado jako Ojca Chrzestnego. Jednak mniejsza o to mówię ci o tym, bo chciałam cię spytać o zostanie ojcem chrzestnym córki będzie miała na imię Bellatriks Davina. Pierwsze imię po naszej mamie.
Wyjaśnia bratu, po co ten cały wstęp o religii. Ogólnie chciała kupić takie słodkie ubranka, czy zostaniesz ojcem chrzestnym. Jednak nie mogła nic takiego znaleźć w Olimpii więc musiała tradycyjnie spytać Nicka.

Urodził się jako pierwszy, upragniony syn ojca, który miał kontynuować rodzinne nazwisko w przyszłości. Najprawdopodobniej przejąć interesy ojca, jeżeli było co i być dumą rodziny. Niestety, mutacja Nicholasa pokrzyżowała plany, a jego zaginięcie mocno się odbiło na reputacji rodziny. Nawet nie mógł spełnić swoich zawodowych pragnień. Ani ojca, ani swoich. Gdyby teraz chciał do tego wrócić, stan zdrowia mu na to nie pozwalał. Dlatego Andrew ma drugie imię po ojcu i większość jego genów przekładających się na charakter. Dojrzewała w nim kopia ich rodzica. Zdawał sobie z tego sprawę i starał się nie być w stu procentach taki sam.
Jeżeli Esther potrzebowała także pomocy aby usiąść, pomógł jej. Nawet podałby poduszkę, gdyby potrzebowała do oparcia za plecami albo obok. Jakaś na kanapie leżała.
Wstęp o religii miał na celu złożenia mu oferty zostania ojcem chrzestnym. Siostrzyczka mocno go zaskoczyła ową prośbą. Zaniemówił stojąc i obserwując ją, jakby nie był pewny, czy dobrze usłyszał. Miał zostać ojcem chrzestnym jej jeszcze nienarodzonej córki. Na dodatek wybrała dla niej imię ich matki.
- Rzeczywiście... Naoglądałaś się filmów...
Musiał to przetrawić. O ile nie chciał, aby Delgado był ojcem chrzestnym jej dzieci, tak z drugiej strony, on sam nie mógłby być.
- Zaskoczyłaś mnie tą propozycją... Ale skoro to ma powiązanie religijne, to ja nie mogę być ojcem chrzestnym. Nie jestem wierzący.
Wyjaśnił się, dlaczego musi odmówić, nie mówiąc jej tego dosłownie, że nie chce. To jest obrzęd wymyślonej religii przez fanatycznych ludzi, aby mieszać w głowach innym i zabierać im pieniądze. Ciekawy biznes sobie wymyślili, ale nie do końca to pasowało Nicholasowi. Nie interesowała go jakakolwiek wiara w bóstwa. Wierzył w to, co sam osiągał. Wujkiem zostanie z automatu. Może pomagać Esther, kiedy będzie tego potrzebować. Ale nawet bez dodatkowego tytułu można być fajnym i pomocnym opiekunem rodzinnym.

Wybrała imienia matki, bo od razu jak poznała płci dzieci. Wiedziała, że córka musi mieć imię ich matki. Dla niej Beatriks była świętą kobietą oraz najlepszą matką, jaką mogli mieć. Chciałaby jej dzieci podobnie ją postrzegały jak ona swoją matkę. Ojca również kochała jednak jednocześnie ją wkurzał tym, że wszystko ma być jak on chce. Dlatego też nie zależało jej by syn miał imię ich ojca. Jakby on miał być mało kopią swojego dziadka. Oszalałaby... Ledwo znosiła ojca, a teraz jeszcze Nicka. Jednak tłumaczy sobie, że zachowuje się tak, bo mocno przejął się rolą głowy rodziny. Miał prawo mieć swoją filozofie bo wszystko zaczyna się w głowach i leży w naszym charakterze. Każdy z nich był inny oraz w innych środowisku się wychowywał.
Widziała, że Nicka zaskoczyła jej propozycja. Mogła śmiało powiedzieć, że go zamurowało to, by miał zostać ojcem chrzestnym. Odczekała chwilę aż dojdzie do siebie i przetrawi wszystko w sobie.
- Nie ukrywam, że mi jest mi przykro jednak też rozumiem i szanuje twoją decyzję. To, że nie możesz bądź nie chcesz zostać chrzestnym. Nie znaczy, że nie będziesz obecny naszym życiu.
Cóż chrzestnego będzie musiał wybrać Quentin domyślała, że to będzie jedna osoba z trzech: Vincent; Marus bądź pajac Phil. Jednak skoro dwójka z nich jest nieobecna poza miastem więc stawiała na Vicente i Savanne od Quentina. Liczyła teraz tylko, że Christian jej również nie odmówi. Bo chciałaby były osoby też od niej. A nie miała za wielu znajomych. Niestety większość nie żyje oprócz braci to przyjaźniła się tylko Joe.
- Chciałam ci powiedzieć, że zgodziłam się pomóc Vaniesie przy organizacji urodzin jej matki.
Jakoś nadal ciężko było użyć imienia Rebecca, a poza tym trochę się pogubiła czy to jest Rebecca, czy też Penelope bardziej i jak ma się do niej zwracać. Bezpieczniej było mówić ,,mama Vanessy" lub ,,żona Nicka". Chociaż to drugie to nie do końca prawda... Nie mieli żadnego ślubnego papierka ani nic w tym rodzaju.

Nie trzeba być religijnym, aby stworzyć szczęśliwą rodzinę i wychować dzieci. Dlatego Esther zaskoczyła Nicholasa ową propozycją, aby został ojcem chrzestnym. Jego córka nie miała chrzestnych. Zdziwiło to także to, że Esther się zgodziła na coś takiego. Ale to jej decyzja. Może była wierzącą i chciała brnąć przez te wszystkie ich tradycje.
Niby rozumiała jego decyzję, ale zaznaczyła, że jej przykro. Doceniał to, że o nim pomyślała. Wyjaśnił jednak, dlaczego nie może zostać ojcem chrzestnym. Niby problemem nie będzie zrobienie na lewo dokumentów i podrobienie pisma księdza, ale Nicholas nie chciał się w to bawić.
- Powiedziałem, że nie mogę, bo nie praktykuję żadnej religii. Vanessa nie ma chrzestnych i jest dobrze wychowywana... Pomijając jej momentami nieodpowiednie zachowanie. Za to wiesz, że gdybyś potrzebowała pomocy, zawsze możesz na mnie liczyć.
Wyjaśnił i był też wdzięczny temu, że go nie odsuwała od swojej rodziny, pomimo tego, że odmówił bycia chrzestnym.
- Zapytaj Christiana. Może ma inne spojrzenie od mojego.
Chociaż on może się zgodzi. Ale też nie było wiadomo jak z jego wiarą. Nigdy tego tematu nie poruszali, odkąd uratowali Christiana i zamieszkali przez jakiś czas razem.
- Vanessa Cię o to poprosiła?
Zapytał zainteresowany, skoro przeszli na inny temat, dotyczący zbliżających się urodzin Rebecci. Znając podejście siostry do swojej żony, wątpił aby sama od siebie zaoferowała jakąkolwiek pomoc. Byleby się nie przeciążała. Bo jeszcze na tej imprezie zacznie rodzić.

Kiedyś może jakoś wierzyła w Boga oraz to całe życie po śmierci i zbawienie. Ale z biegiem lat przestała wierzyć, że istnieje ktoś, kto miałby ich oceniać, a sam pozwala na tyle cierpienia. Skoro może jednym gestem przemienić wodę w wino to czy nie może zmieniać serc ludzkich by byli lepsi dla siebie i postępowali z miłości, a nie z nienawiści. Jednak skoro dla Quentina chrzest był ważny oraz chciałby jego dzieci były pobłogosławione przez kogoś nad nimi. Nie zamierzała się sprzeciwiać to był jego decyzja. A bycie rodzicem oraz parą wiąże się bardzo na zasadzie kompromisów, oraz podejmowaniu razem decyzji. Nie może być tak, że każdy ciągnie na swoją stronę.
Słysząc argument, że Vanessa nie ma chrztu ani chrzestnych jest dobrze wychowana miała ochotę wnieść oczy do nieba. Tutaj nie chodzi o wychowanie czy ktoś jest dobrze, a ktoś źle. Nawet wśród rodzin wierzących zdarzają się niegrzeczne dzieci czy mordercy albo gangsterzy. Chrzest ma na celu oczyszczenie dziecka z grzechu pierwotnego oraz ofiarowanie mu drogi bożego miłosierdzia. Jednak ma wolną wole i może zbaczać z tej drogi słuchając szeptów diabła pod każdą postacią. Jednak dziecko wierzące czy niewierzące niczym się nie różni prócz tym, że jedno wierzy w boga i chodzi do kościa i to, że kiedyś się odrodzi i stara być się lepszym lub nie... Swoim stwierdzeniem Nick uświadomił ją, że ma wie o religii. Sama nie była wierząca, jednak ich rodzice byli i nie raz przesiedziała z nimi w kościoła słuchając czytań, czy kazań. Z niektórymi się zgadzała, a inne były dla niej stertą bzdur.
- Dziękuje za ofiarowaną pomoc, ale chrzest nie ma nic wspólnego z wychowaniem dobrym czy złym. A dzieci nawet jak broją to nie znaczy, że są niegrzeczne.
Pamiętała rozmowę z rozmową Vanessą sprzed kilka dni. Jednak cóż na razie nie widziała powodów by Nickowi powiedzieć. Poza tym Vanessa sama chciała porozmawiać z rodzicami. Nie chciała się wtrącać, bo mogła stracić zaufanie dziewczyny. Wolała mieć marudzenie brata, że zataiła przed nim informacje związaną jego córką niż zawieść zaufania bratanicy. Później może niczego jej nie powiedzieć.
- Spytam Christiana, ale potrzebuje dwójki chrzestnych ze swojej strony. A jakoś nie mam w czym przebierać w rodzinie, bo kuzyni sądzą, że nie żyjemy bądź jesteśmy zaginieni. Prócz waszej dwójki i Joe nie mam nikogo.
Cóż dziewczyna miała się jeszcze zastanowić, ale też ofiarowała swoją pomoc przy dziecku. Jeszcze jej nie zdążyła powiedzieć, że to będą dzieci liczba mnoga niepojedyncza.
- Owszem... Chce jej wynagrodzić wszystkie lata rozłąki. Ma być ogromny tort.
Sama z siebie kupiłaby jakiś prezent, a nie robiła imprezy urodzinowej kobiecie.

Przemienić wodę w wino to mógłby jakiś mutant z mocą zmieniającą ciecze w cokolwiek innego. Ale nie człowiek. Chyba, że zrobi sztuczkę z dosypywaniem barwnika winnego. To jednak nie dla Nicholasa takie bajki. Ludzie stworzyli religie, aby zebrać naiwniaków, którzy uwierzą w cuda i na tym zaczną zarabiać. Nicholas już od nastoletnich lat czuł, że ten cały biznes religijny śmierdzi.
Czasami religia ma swój chory nacisk na wychowywanie dzieci. Zależne to od podejścia rodziców, czy zaczną od małego wpajać im te wszystkie bzdury. Już w tej rozmowie Nicholas widział, że nie dogada się z siostrą. Temat religii lepiej odstawić.
Nie odpowiedział na jej słowa, woląc przemilczeć temat, choć kusiło go coś na ten temat powiedzieć. Mogłoby jeszcze skończyć się sprzeczką, a tego teraz nie potrzebują. Być może więcej hamował się ze względu na ciążę Esther. Pamiętając jak to było z Rebeccą, że ciężarna kobieta nie może się denerwować i stresować.
- To jeden nie może być chrzestnym obojga?
Zapytał. Ale wątpił, żeby i Christian się zgodził. Vincent odpadał. Jak dobrze Nicholas pamiętał, nie przejawiał on żadnej chęci do wiary. Nie miał o niej pojęcia a wątpliwe, żeby w laboratorium poświęcano temu uwagę. Chyba, że coś się zmieniło na przestrzeni tych paru miesięcy. Pogrzeb Vanessy nie odbył się w ceremonialny sposób, a raczej klasyczny. Znaleźli miejsce, zgodnie z życzeniem Edamsa i tam ją pochowali.
- Tylko nie przemęczaj się. Lepiej będzie zamówić ten tort.
Nie chciał, aby ciężarna siostra trudziła się w zrobieniu dużego torta urodzinowego. Kto to później zje? Impreza urodzinowa Rebecci będzie kameralna, rodzinna. Nie będzie żadnego tłumu gości. Mają unikać rzucania się w oczy.

Może nie dogadaliby się, bo ona uważała, że religia nie miała wpływu na wychowanie dzieci. Czy były wierzące, czy też nie... To w dużej mierze zależało od rodziców jak wychowują swoje pociechy oraz jaki dają im przykład. Nawet wśród katolików są przestępcy, a u niewierzących policjanci czy po prostu dobrzy ludzie. Ważne jest by dziecko lub też dzieci miały wczepione empatie i bezinteresowność. A to, że czasem nie słuchają dorosłych lub wpakują się jakieś kłopoty wcale nie znaczy, że są niegrzeczne po prostu są dziećmi, które z czasem wyciągną wnioski ze swoich poczynań. Rodziców rolą jest pokazywanie drogi oraz wspieranie ich, a nie osądzanie czy wieczne zakazy. Esther nie rozumiała Nicholasa, że ten próbuje przypominać ich ojca u Vanessy. Wiedziała, że się o nią martwił oraz chciał zapewnić jej bezpieczeństwo. Jednak czasem trzeba pozwolić dziecku zrobić jakąś głupotę.
- Ogólnie nie ma zakazu by jeden był chrzestnym obojga lub ktoś miał wiele chrześniaków. Jednak w przypadku bliźniąt jest wskazane by każdy miał innych chrzestnych. Cóż wcześniej pytałam Joe więc będę miała chrzestnych, o ile Christian się zgodzi.
Miała wcześniej już jakieś przypuszczenia, że któryś z braci się nie zgodzi i podejrzewała, że to może być Nick. Zdążyła go poznać przez ten dobry rok jak się poznali. Bo cóż zniknął jak miała cztery lata nie wiedziała za wiele o nim z tamtych czasów. Jak oznajmił jej, że jest jej bratem to również był dla niej obcym człowiekiem. Nic wtedy o nim nie wiedziała... Jednak wspólne spędzanie czasu oraz działalność dla Rebelii przybliżyła ich do siebie zdążyli się bardziej poznać. Pomagał fakt, że był bardzo przypominał jej ojca.
- Czy same podchodzisz do życia bardziej impulsywnie, a mniej logicznie? Czasem bardzo mi przypominasz ojca. Brakuje, tylko żebyś naciskał Van konkretny zawód. Bo już jak on więcej czasu spędzasz w pracy niż w domu,
Chciała wiedzieć, czy Nicholas pozwala sobie na impulsywność zrobienie czegoś wbrew logiki. Cóż ojciec zawsze tylko praca i praca... Czasem pamiętała kłótnie jego i matki, żeby najlepiej jeszcze zamieszkał na uczelni. Esther nie wiedziała, co może na zwykłej szkole tyle robić. Jednak wiedziała, że ojciec kochał matkę, a ona jego... I ta miłość trzymała ich razem. Podobnie było z Nickiem widziała, że bardzo kocha Reb. Chociaż ona nie potrafiła tak do końca zaufać kobiecie. Przez to, że była w DOGS i kiedyś zaatakowała Vanesse na ulicy. Nie znała jej przed DOGS jak Christiana i nie wiedziała, czy bardziej jest z nimi, czy nadal w DOGS. Chociaż jej pierwszej zwierzyła się z ciąży to nie zmieniało faktu, że nadal czekała na zdradę z jej strony.
- Gotowanie i pieczenie sprawia mi wiele radości, a poza tym będę miała dwie pomocnice i pewnie nawet Chris pomoże. Jak będziesz chciał wskoczyć w fartuch to zapraszam. Kupny nie będzie tak dobry i oryginalny jak własnej roboty. Twoja żona bardziej ucieszy się z udekorowania tortu przez córkę niż z kupnego i bezosobowego tortu. Chyba?
Jak wcześniej było mówione to nie wiedziała jaka była Rebecca. Jednak ona bardziej ucieszyłaby się z tortu udekorowanego przez bliskich niż takiego ze sklepu. Bezosobowego, a dodatkowo bez smaku. Nie lubiła ich... przez te sztuczne dodatki, które mają przedłużać ich ważność by dłużej mogły stać.

W doborze chrzestnych to on jej nie pomoże. Zostanie jej tylko zapytać Christiana, jeżeli koniecznie chciała kogoś z rodziny. Z drugiej strony, jeżeli utrzymywała kontakty z kilkoma osobami z Rebelii, na poziomie przyjaźni, dobrej znajomości, im też może zaproponować bycie ojcem chrzestnym. Nicholas wiedział, jaki to dla niej problem, skoro najbliższe jej osoby nie żyją. Przyjaciółka i ten chłopak. Wspominając o Joe, zastanawiał się, czy nieletnich też na takie "rytuały" przyjmują. Ale religia może rządzi się innymi prawami.
Nie poruszał już tematu chrzestnych. Skinął głową w zgodzie, skoro miała jeszcze Joe i ta być może się zgodzi. Z ich bratem to jeszcze nie wiadomo.
Nie wiedzieć czemu, Esther znowu poruszyła temat dotyczący jego charakteru. Ręce mu oparły. Westchnął i spojrzał pierw w sufit, po czym z powagą na siostrę.
- Dlaczego wciąż do tego wracasz?
Zapytał.
- Źle, że troszczę się o własne dziecko? Vanessa ma dopiero dziesięć lat. Nie w głowie mi i jej myśleć teraz co będzie robić w przyszłości. Na pewno nie będę jej niczego narzucał.
Odpowiedział dość poważnie. Nie wtrącał się do tego, że siostra chodzi z mutantem, którego Nicholas nie lubi, skoro Christian miał już ją pod opieką, pod swoim dachem. Jej życie, jej sprawa. Musiał zaakceptować jej wybór.
- Zapewniam Cię, że poświęcam wystarczająco dużo czasu swojej córce. Jak zostaniesz już matką i twoje dzieci podrosną trochę, wtedy możemy porozmawiać o rodzicielstwie.
Był ciekaw, czy Esther będzie sobie dawała radę, czy wychowa swoje dwa brzdące lepiej od swoich braci.
- Skoro masz już dużo pomocników, to ja zajmę się pozostałymi sprawami związanymi z imprezą rodzinno-urodzinową.
Nie chciał im odbierać tej przyjemności kulinarno-cukierniczej, więc niech zrobią tors dla Rebecci. Nicholas w tym czasie zajmie się przewiezieniem napojów z baru i ze sklepu.