Biuro Mary

// 13 grudnia 2019 - przedpołudnie

Specjalnie na ten dzień, Liam wziął wolne. Nic jednak o tym nie powiedział Zackowi ani swojemu adoptowanemu synowi. Tradycyjnie jak każdego dnia, zaprowadził Tengfei'a do przedszkola, załatwił inne sprawy na mieście aż ostatecznie dotarł do siedziby Heroes Society w godzinach przedpołudniowych. Adres znał. Pomagał tutaj w przebudowie miejsca i sprawach techniczno-informatycznych. Jednakże nie chciał się więcej angażować oficjalnie w działalność kolejnej organizacji. Bractwo nie wpłynęło na niego dobrze w pewnym stopniu i nie chciał znów kogoś stracić, narażając nawet siebie. Wewnętrznie jednak czuł, że brakuje mu tej dynamiki. Tych akcji, strzelania, szybkiej jazdy. Życie zwyczajnego obywatela było bezpieczniejsze. Gdy komputerowe mogłyby mu to zastąpić. Lecz brutalność, przywoływała mu nadal złe wspomnienia.
Ubrany w ciepła kurtkę, na ramieniu miał przewieszoną torbę. Szyja owinięta szalikiem tak, żeby zakryć swoją bliznę na policzku. Na głowie czarna czapka. Zima była dla Liama takim wybawieniem, że mógł niemal wszystko na sobie zakryć. I nie przejmował się zimnem. Rękawiczki na dłoniach dawały swobodę, że nie musiał bać się aktywowania mocy a również chowały jego blizny w centrum dłoni i na nadgarstkach.
Odnalazłszy biuro Mary, zapukał. Mając nadzieję, że ją zastał.
Jeżeli podczas drogi do jej biura nastał przeszkody w postać innych członków Heroes Society, przedstawił się jako były jeden z liderów Bractwa Mutantów. Większość powinna go kojarzyć, choćby z widzenia jak tutaj pomagał.

// 13 grudnia 2019 - przedpołudnie

Mary zapowiedziała strażnikom, że będzie miała gościa spoza Heroes Society więc nikt Liama nie zatrzymał. Nawet w razie czego mogli mu wskazać drogę do biura ich lidera. Swoją drogą magazyn przeszedł pewne zmiany od kiedy Bractwo zostało przekształcone na HS. Poprawiono izolację na ścianach i zabezpieczono dodatkowo okna. Ogrzewanie głównie było doprowadzane do części socjalnej, biur oraz centrum operacyjnego ale w hali magazynowej też była utrzymywana w miarę rozsądna temperatura. Taki trochę stan pośredni między tym co na zewnątrz, a tym co w pokojach. Wciąż w głównej części hali dla większości ludzi raczej trudno było wytrzymać w krótkim rękawie więc kurtka i czapka nikogo nie dziwiła.
Dziewczyna siedziała w swoim gabinecie pracując nad umowami z pojedynczymi biznesami w Seattle, z którymi nawiązywała porozumienie. Było ich już kilkanaście, z czego większość to małe prywatne sklepy lub gabinety, ale zdarzali się i więksi sponsorzy.
Gdy usłyszała pukanie, Mary odłożyła te kilka kartek do szuflady biurka. Nie to, że nie ufała Liamowi, ale wyrobiła już sobie nawyk żeby nie zostawiać takich rzeczy na widoku gdy ktoś do niej przychodzi. Niezależnie od tego kto to jest.
-Proszę!- zawołała.
Uśmiechnęła się do Liama gdy ten wszedł. W jej biurze już było ciepłej niż w głównej hali, ale Mary i tak miała na sobie cienki sweter. Jakoś tak czuła zbliżające przeziębienie i starała mu się jako tako przeciwstawić. Wyglądała na nieco zmęczoną, ale Liam jeśli osobiście się jeszcze nie przekonał to od Zacka już raczej wiedział, że nie ma sensu jej namawiać do odpoczynku. Zresztą nie po to tu przyszedł.
-Cześć. Jak się trzymasz? Coś ciepłego do picia?
Miała wodę w czajniku elektrycznym i mogła ją w razie czego wstawić.

Liam przy wejściu musiał się przedstawić, aby strażnicy tego miejsca wiedzieli, że wpuszczają tę osobę, której oczekiwała panna Pond. Problemów nie było i Liam dziękując za wskazanie kierunku, udał się do biura zajmowanego przez Mary. Mając pewność, że powinien ją tam zastać. Choć mogła się także przemieszczać po budynku.
Od czasu jak tutaj był, dostrzegł kilka zmian, o których nawet wspominał mu Zack. Liam odczuł ciepło w budynku, co było na duży plus. Dali radę to zorganizować po dobrych znajomościach i kosztach.
Słysząc znajomy głos zapraszający do środka, Liam otworzył drzwi i wszedł do biura, wyglądając jak opatulony yeti. Mary go jednak widziała z bliznami, więc nie musiał przed nią tego ukrywać.
- Cześć.
Przywitał się, zsuwając szalik z połowy twarzy, by lepiej mogli rozmawiać. Zack wspominał Liamowi, że ta dziewczyna potrafi być pracoholikiem i nie zawsze pamięta o odpoczynku. Dostrzegł, że jest przemęczona a taki stan czasami dostrzegał u Zacka. Ci dwoje się kiedyś na serio wykończą. Nie biorą na siebie za dużo?
- Dobrze. Nie chciałbym Ci zabierać za dużo czasu.
Chętnie by wypił coś rozgrzewającego, ale nie chciał jej zabierać czasu, jaki poświęcała na swoje prawy dotyczące organizacji. Jeśli chodziło o stan psychiczny Liama, każdemu tak odpowiadał, aby nie martwić. Wciąż zmagał się z urazami po torturach i swoimi nałogami.
Zamknął drzwi za sobą i podszedł bliżej biurka, aby w razie uzyskania zgody, móc usiąść na krześle, co by lepiej im się rozmawiało.

Mary była świadoma blizn Liama. Nie wiedziała skąd je ma. Liam sam nie mówił o tym, a Mary nie była z nim na tyle blisko żeby uważać, że ma prawo pytać. Widok nie był szczególnie przyjemny, ale też nie zaskoczył rudzielca więc dziewczynie udało się zachować spokojne spojrzenie.
-To żaden problem. I tak musimy coś omówić. Podejrzewam, że to trochę zajmie.- odpowiedziała, wstawiając wodę w czajniku.
Domyślała się, że Liam był uprzejmy i starał się nie zajmować zbyt wiele czasu, który dziewczyna normalnie przeznaczyłaby na swoje obowiązki, ale też szczerze mówiąc jego wizyta była mile widzianą przerwą. Dla organizacji Heroes Society sprawa, z jaką przyszedł nie była może szczególnie kluczowa, ale dla samej Mary była na tyle ważna, że pozwoliła sobie na odłożenie na chwilę pracy na bok. W pewnym sensie mężczyzna robił w tym momencie przysługę jej zdrowiu psychicznemu.
-Urodziny Zacka wypadają w Święta. Jest to pewien pretekst, który można wykorzystać jako powód spotkania. Tylko wtedy samo spotkanie można podciągnąć pod świąteczne obchody… Chyba że zorganizować przyjęcie urodzinowe innego dnia, na przykład krótko przed świętami. Już ja bym dopilnowała żeby się stawił.
Dziewczyna postanowiła zacząć od kwestii samego terminu, w którym mieliby przeprowadzić swój mały plan. Podała też jedno oczywiste rozwiązanie i jedno trochę mniej oczywiste, ale jak najbardziej wchodzące w grę.

Liam nikomu nie mówił, kto go tak okaleczył. Mary i Liam mogli nie mieć okazji poznać się wcześniej, zanim doświadczył najgorszych dni w swoim życiu. Dla dziewczyny mogło wydawać się, że miał te blizny  już znacznie wcześniej. Dla Liama było komfortowe to, że Zack wyjaśnił wszystko swojej przyjaciółce, dzięki czemu Ellsworth nie był o nic wypytywany, bądź sam nie musiał wstydzić się jakoś swojego wyglądu. Wtedy jeszcze unikał tematu swojego stanu fizycznego. Ukrywał blizny pod długimi rękawami i rękawiczkami.
Mężczyzna przyszedł tylko w sprawie urodzin Zacka, a okazuje się, że Mary miała widocznie jeszcze jedną do niego sprawę. Czy może to był pretekst, aby dotrzymał jej towarzystwa dłużej?  
- No dobrze.
Niepewnie, ale zgodził się zostać i wypić z nią kawę czy herbatę. Rozpiął kurtkę, ale szalika jednak nie zdejmował. Przynajmniej nie musiał pokazywać blizn na szyi. Wystarczy ludziom trauma patrzenia na jego poharatany policzek.
Nie pytał, jaką sprawę chciała z nim omówić. Mary wróciła do omawiania urodzin Zacka, słusznie pamiętając, że ich przyjaciel świętuje w święta.
- Nie wiem jak jego rodzina czy znajomi pojawiliby się w konkretnym dniu jego urodzin, ale nie byłoby to dla mnie problemem zabrać go ze sobą na umówione przez nas miejsce. Z drugiej strony, zorganizowanie tego spontanicznego spotkania urodzinowego, można zrobić nawet u nas w domu. Gdy Zack będzie w pracy. Nie wiem jakie ma podejście do takich niespodzianek, ale zaryzykuję.
Przedstawił, jak on by to widział, podchwytując propozycję Mary. Jeżeli mu nie uda się jakoś Zacka przekonać, Mary jako druga bliska Shepherdowi osoba, miała lepszy i znaczący wpływ na jego decyzje. Tak jakby się oboje uzupełniali. Liam widział, jak dogadywali się podczas pierwszych dni zarządzania Heroes Society, kiedy pomagał im technicznie.

Mary nie miała w zwyczaju oceniać innych przez pryzmat wyglądu. Rozumiała też, że tego typu ślady zwykle nie wynikają ze świetnych imprez i nie każdy musi chcieć się dzielić opowieściami o tym skąd je ma więc nawet gdyby Zack jej nie uprzedził, nie wypytywała by o blizny. Choć pewnie byłaby bardziej zaskoczona i byłoby to po niej na początku widać. Na szczęście obyło się bez takich małych szoków choć wciąż blizny Liama wyglądały gorzej niż to co dziewczyna sobie wyobrażała gdy Zack jej o nim opowiadał.
Ruda wstawiła czajnik i sięgnęła w międzyczasie dwa kubki dopytując co dokładniej chciał do picia Liam. Sobie zrobiła herbatę. Wyjątkowo próbowała choć nieco zmniejszyć przyjmowaną dawkę kofeiny.
-Ma paru znajomych w HS i myślę, że chętnie by się stawili w ustalone miejsce. Trzeba by tylko wybrać miejsce i czas. Twój dom może być odpowiedni. Na tyle, na ile zdążyłam poznać Zacka, wolałby raczej kameralne spotkanie jeśli w ogóle. Dlatego zamknęłabym to na kilku osobach.
Mary z Zackiem zdecydowanie się dogadywali w wielu sprawach, ale mieli swoje małe utarczki. Jak na przykład naleganie żeby to drugie odpoczęło. Zwykle jednak dochodziło do nich z dala od oczu innych.

Minęło pół roku od uprowadzenia, a z traumą Liam nadal walczy. Niby wydawać się może, że jest lepiej, ale mogą to być tylko pozory. Blizny na ciele zawsze mu o torturach przypominają. Nie wymaże z głowy zapamiętane obrazy. Kto wie, czy Liam do końca życia będzie walczył ze swoimi lękami, czy kiedyś je przezwycięży.
Skoro Mary chciała z nim dłużej porozmawiać, zgodził się napić z nią rozgrzewającej herbaty. Przy czym wysłuchał jej odpowiedzi na temat pomysłu z urządzeniem kameralnego przyjęcia urodzinowego. Jeżeli nie rodzina, to na pewno byłoby dobrze zaprosić znajomych.
- Tak na poprawkę wezmę, to dom Zacka. Mimo iż tam mieszkam, nie wiem czy nie narobię problemu urządzając imprezę urodzinową dla niego, w jego domu.
Poprawił się. Ale to byłoby dobre miejsce na spotkanie się w gronie bliższych osób. To w końcu urodziny. A jako mutanci nie zawsze mogą sobie pozwolić na takie przyjazne chwile w tle wojny o prawa do normalnego życia.
Liam z miejsc zamieszkania miał niewielkie mieszkanie, które wymagało sporego sprzątania. Zack jednak nie chciał, aby Liam mieszkał w syfie z małym chłopcem.
- Więc przydałoby się zrobić listę gości, kogo zaprosimy. Mogę sięgnąć po kontakty z bractwa.
Zaproponował, o ile nie wyjechali poza granice miasta czy stanów. Wtedy nie będą ich ściągać specjalnie. Zależy do ilu osób zrobią urodziny Zackowi. Przesadzić też nie mogą, aby nie wzbudzać podejrzeń.