Salon

5 grudnia 2019

W południowych godzinach agencja taty była dość zacisznym miejscem. W budynku przebywali wyłącznie pracownicy widoczni tu i tam, którzy z różnych powodów musieli zostać w agencji na dłużej albo chociażby mieli dzienną zmianę jak ochrona i sprzątacze. Byli też i tacy co zjawili się znacznie wcześniej przed godzinami otwarcia aby przygotować się do kolejnej upojnej i pracowitej nocy. Nawet w godzinach zamknięcia Skorpion żył swoim życiem i lubiłem odwiedzać to miejsce o tej porze. To był świetny czas na przyjacielskie integracje, omówienie wszelkich nowinek z towarzyszami i załatwianie formalności.

Dopiero niedawno wróciłem do wykonywania tutejszych usług, spełniania życzeń i wysokich wymagań klientów. Wcześniej nie pozwalał mi na to mój stan zdrowia i konieczność rehabilitacji. Na szczęście znaleziono na mnie zastępstwo na tamten czas. Teraz czułem się bardzo dobrze acz dzisiaj nie zjawiłem się w agencji w tym celu stąd też darowałem sobie wszelkie przebieranki. Byłem odziany w drogi brązowy płaszcz, czarne markowe spodnie i skórzane zimowe buty. Na mojej szyi mienił się srebrny naszyjnik z wizerunkiem kompasu. Prezentowałem się schludnie i całkiem elegancko czyli dokładnie tak jak to robiłem przy obecności Antonio. Każdy teraz wiedział, że byłem synem właściciela lokalu acz nie każdy znał moją drugą tożsamość. Traktowano mnie z należytym szacunkiem i respektem. Unikano kontaktu wzrokowego i zbędnych pytań co było mi na rękę bo nie znali mnie bliżej. Ja sam trzymałem dystans. "Angelo" był ich współpracownikiem, ale nie ja. Tak miało pozostać.

Salon w którym właśnie przebywałem był umówionym miejscem spotkania z Tao Shen Yu mającego jakiś interes. Nie zdziwiła mnie propozycja spotkania, ponieważ często robiłem za jego pośrednika czy informatora. Zakładałem więc z góry, że nie miał żadnej sprawy bezpośrednio do mnie. Siedziałem cierpliwie na skórzanej kanapie w oczekiwaniu przyglądając się przechodzącym w pobliżu sylwetkom. Rozpoznawałem doskonale każdego bywalca za dnia będąc dla nich kimś zupełnie obcym. Zabawne... Kątem oka spojrzałem przy okazji na kamerę zwróconą na stolik przy którym akurat siedziałem.

// 5 grudnia 2019

Ostatnie miesiące nie były dla nikogo zbyt łatwe. Nie dość, że Matteo odniósł rany postrzałowe i był świadkiem oraz ofiarą ataku tornada w sierpniu, tak również podobny, lecz gorszy los spotkał nowego rekruta do Agencji Towarzyskiej - Simona Milesa. Gdy Tao się o tym dowiedział, nieźle przeklął los. Simon przez śpiączkę, został wykluczony z życia i możliwości spróbowania czegoś nowego, do czego Chińczyk go nakłaniał. Z Matteo było nieco lepiej, ale trzeba było i tak poczekać, aż jego stan zdrowia się poprawi i wróci do pracy.
Poza tymi dwoma przypadkami, Tao miał na głowie znacznie więcej spraw zawodowych niż w ostatnim roku szkolnym. Dostał się do wyższej uczelni, dostał angaż w serialu a na dodatek oferty reklamowe i musiał zajmować się hotelem po matce. Jej śmierć skomplikowała nieco życie w rodzinie Yu. Ojciec i syn musieli sami dać sobie z tym radę. Mając jednak wsparcie przyjaciela ojca do prowadzenia hotelu, Chińczyk mógł skupić się na innych sprawach.
Dzisiejszego dnia Tao przebywał w Agencji już od dobrych dwóch godzin. Sprawdzał dokumenty tutaj zatrudnionych nastolatków jak i młodych chłopaków, którzy usługiwali tutaj klientom. Szukał odpowiedniej osoby do kampanii reklamowej ubrań i kosmetyków na okres świąt. Z Oscarem potrzebowali trzeciej osoby. Simon byłby idealną osobą z szansą wybicia się w popularność, ale jego stan zdrowia pokrzyżował trochę plany. Z tego powodu, Tao postanowił spotkać się z Matteo w miejscu, gdzie najczęściej mają szansę trafić na siebie.
Wchodząc do salonu, kończył rozmowę telefoniczną z Oscarem. Drugą rękę miał schowaną w kieszeni czarnych spodni garniturowych. Na sobie miał także czarną koszulę rozpiętą pod szyją. Rozłączając się, dostrzegł, że młody De Luca siedział już i czekał na niego.
- Dzięki że przyszedłeś.
Powiedział do niego Tao, chowając telefon po zakończeniu połączenia, stanąwszy przed nim z rękoma w kieszeni, patrząc z góry.
- Z Simonem bez zmian?
Zapytał od razu, nie ukrywając zainteresowania stanem zdrowia ich wspólnego kolegi. Tao w przeciwieństwie do Matteo, nie odwiedzał Milesa tak często. Nie miał na to zwyczajnie czasu. Był u niego w sierpniu i we wrześniu. Ze względu na śpiączkę, nie widział powodu tam siedzieć i tracić czas. Skoro Matteo tak udawał się osobiście, robił za pośrednika i informatora.

I tak jak zawsze na Tao wcale nie musiałem długo czekać. Akurat przebywał w agencji i wszedł do salonu kiedy tylko wskazówka na wiszącym zegarze wskazała umówioną godzinę naszego spotkania. Nawet nie zdążyłem porządnie rozgrzać się po wejściu do środka i ściągnąć zimowego płaszcza, więc zrobiłem to dopiero teraz i odłożyłem go obok siebie na oparciu kanapy.

— Nie ma sprawy. Ważnych planów na dzisiaj nie mam — powiedziałem w międzyczasie i dopiero potem spojrzałem na twarz mojego rozmówcy. Uniosłem subtelnie brew zauważając jak ten zamiast usiąść stał i patrzył na mnie z góry z rękami w kieszeniach. Ktoś tu chyba zapomniał o podstawowych zasadach kultury, ale szczerze nie miałem głowy wykłócać się o takie błahostki. Właśnie trwała operacja mojego przyjaciela o którym zresztą zaraz wspomniał jego kochanek.

— Niestety — odparłem krótko i treściwie. Udzielając tej odpowiedzi starałem się nie brzmieć tak jakby mnie to specjalnie interesowało czy tym bardziej martwiło. Moje odwiedziny w szpitalu specjalnie w celu odwiedzania Milesa pozostawały dla większości tajemnicą... w tym dla mojego taty. Przynajmniej tak wtedy myślałem.

— Masz sprawę do Antonio? — pominąłem temat naszego rekruta od razu przechodząc do rzeczy. Założyłem nogę na nogę i obserwowałem Tao uważnie. Sprawa nie wydawała się pilna acz żadne nasze spotkanie nie odbywało się bez konkretnego powodu.

Tao przyjął odpowiedź kolegi pozytywnie, że nie miał żadnych planów na dzisiejszy dzień, więc mogli sobie na spokojnie porozmawiać o biznesie, jaki ma do omówienia Yu z De Lucą.
Najpierw Chińczyk chciał mieć pewność, czy stan zdrowia Simona się poprawił, czy wręcz jest nadal bez zmian. Wskazywało na to, że nic się nie zmieniło, jak odpowiedział Matteo. Tao w rozmowie jednocześnie mu się przyglądał. Dlatego nie siadał obok czy na przeciwko, a stał patrząc na niego z góry. Z kultury sobie nic nie robił, jeżeli jakaś tutaj panowała. Część interesu tutaj też kręci się dzięki niemu.
Matteo szybko zmienił temat, pytając o swojego ojca.
- Mam sprawę do Ciebie.
Odpowiedział szczerze. Gdyby miał sprawę do Antonio, kontaktowałby się z nim bezpośrednio. Tutaj jednak chodziło o Matteo, nie jego ojca.
- Do świątecznej kampanii reklamowej kosmetyków i odzieży męskiej, potrzebujemy jednego nastolatka. To miała być szansa dla Simona, ale skoro jego stan zdrowia się nie poprawia, a my czekać dłużej nie możemy, chcę zapytać czy zgodziłby się wystąpić u mojego boku i Oscara Leroux.
Tao przedstawił propozycję Matteo, aby w zastępstwie za Simona, on wziął udział w kampanii reklamowej. To tylko będzie parę dni pod rząd nakręcenia zdjęć i przebierania. Może za to dużo zarobić. A biorąc pod uwagę, że Oscar i Matteo mają buźki niemal kobiece, na okładkach z Tao mogliby przyczynić się do bardzo dobrej sprzedaży chociażby magazynów odzieżowych.

Przez ostatnie miesiące Miles przechodził przez szereg skomplikowanych i drogich operacji, ale żadna jak dotąd nie przyczyniła się do odzyskania przez niego przytomności. Niby jego stan poprawiał się acz kluczowy problem pozostawał i stąd nie było sensu zagłębiać się w szczegóły. Jak spał tak spał i rekrutacja młodziaka zatrzymała się w ślepym punkcie gdzie obaj mieliśmy związane ręce. Poza tym nie było żadną tajemnicą, że nie przepadałem rozmawiać z Tao o naszym wspólnym koledze odkąd tamci wrócili z czerwcowego wyjazdu. Od tamtej pory zdystansowaliśmy się do siebie i ograniczyliśmy kontakty tylko do tych biznesowych co pewnie Tao Shen Yu brał za moją gorycz przegranej. Może to i lepiej...

— Do mnie? — zapytałem jak głuchy. Byłem przeświadczony, że mój rozmówca pragnął dzisiaj poruszyć temat gangu lub agencji jak to zawsze gdzie jako zwykły pionek nie liczyłem na większy udział. Tao Shen Yu od razu mógł zauważyć po mojej minie jaki zrobiłem się podejrzliwy acz jak tylko kontynuował i złożył ofertę o wystąpieniu w reklamie świątecznej to na mojej twarzy pojawił się uśmiech rozbawienia. Zastępstwo za Milesa w modelingu tia? Propozycja dla wielu brzmiała jak nie do odrzucenia i szansy wybicia się z dna. Pewnie Tao myślał, że od razu na to pójdę. Ze mną tak łatwo nie będzie.

— Tao, Tao, Tao... Myślałem, że po takim czasie lepiej mnie znasz. Czy ja tobie wyglądam na kogoś kto szuka kasy i sławy? — rozłożyłem ręce prezentując swoją osobę. Twarz miałem ładną a czy coś poza tym? Wielka kariera u boku innych gwiazd nigdy nie była moim marzeniem tak samo zresztą co i pieniądze... Nie to przynosiło mi szczęście i spokój mej duszy. Byłem człowiekiem skromnym jedynie wywodzącym się z bogatego domu. Choćbym chciał to nie miałem takich wielkich ambicji i marzeń jak Simon. Właściwie dopóki nie poznałem Simona to ich wcale nie miałem... Byłem nauczony jedynie wykonywać polecenia i skoro propozycja była tylko propozycją zamiast poleceniem z góry to miałem możliwość decydowania za siebie. Wykorzystywałem to.

— Wybacz towarzyszu. Powinieneś poszukać kogoś bardziej zdesperowanego. Takich tutaj nie brakuje — posłałem mu swój "przyjacielski" uśmiech. Nie zamierzałem jakkolwiek ułatwiać mu jego poszukiwań i zgadzać się na takie układy. Dla mnie Tao stał się rywalem...

Dystans jak się pojawił, tak pozostawał. Tao do Matteo nic nie miał. Zawalił zadanie, to po nim wszystko naprawił. W końcu jeszcze chodzili do tej samej szkoły, zanim Tao ją skończył, więc o kontakty i znajomości nie było trudno. Simon miał w sobie coś interesującego, że zafascynował ową dwójkę chłopaków, gdzie jeden nie przepadał za bardzo za drugim. Tao wisiało, jakie Matteo ma do niego nastawienie.
Najwyraźniej Yu zaskoczył De Lucę z interesem bezpośrednim do niego. Tao od razu przeszedł do rzeczy, o co chodzi i nie było w jego ofercie nic o sławie i pieniądzach, a zastępstwie. To Simon był z tych, który szukał pracy by zarobić. Matteo tak samo jak Tao, nie potrzebowali tego, gdyż mieli przez wysokie stanowiska ich ojców spory majątek na koncie.
- Nie pytałem się, czy szukasz kasy i sławy.
Uśmiechnął się lekko, jakby myślał że da się zrobić w idiotę. Poprawił swoje słowa, jeżeli Matteo czegoś nie zrozumiał. Tao mówił też po angielsku, nie po chińsku.
Matteo rozkładał ręce, Tao skrzyżował na klatce piersiowej, patrząc cały czas na szatyna z uśmiechem rozbawienia jego zachowaniem.
- Mam kandydatów. Ale pomyślałem, że na początek zaproponuję Tobie, jako temu, który bardzo lubi Simona. Bo może jak on się w końcu obudzi i nadal będzie chętny pracować jako model, może poszczęści się mu sesja z Tobą?
Uniósł brew jakby chciał się z nim droczyć, składać ofertę naruszającą jego uczucia do blondyna. Może coś zadziała.
- Ale skoro odmawiasz... Kto inny będzie miał z nim sesje. Jak się sprawdzi, to może załatwię mu sesje w Playboyu?
Udawał rozmyślającego przyszłość Simona. Mówił też tak, jakby go znał. Tym samym chcąc sprawdzić, czy w Matteo przebudzi się jakaś zazdrość. Z drugiej strony to było także przypomnienie, jak bardzo zawalił sprawę z werbowaniem Simona tutaj do agencji i dlaczego się poddał. Z innymi chłopakami tego problemu nie miał co z Simonem. Tao miał podejrzenia, może chciał teraz sprawdzić, jak bardzo się one potwierdzą?

Ta propozycja naprawdę była jedyna w swoim rodzaju i wielu mogło o niej zwyczajnie pomarzyć. Tylko czy ja tego chciałem? No tak... no nie do końca... Nie wiedziałem jakie miałbym z tego korzyści. Oczywiście miałbym pełen portfel, ale nie brzmiało to dla mnie zbyt przekonująco. Przynajmniej tak z góry założyłem, że to o to chodzi i to właśnie pieniądze miały być tutaj kluczową kartą przetargową.

Zaprzeczenie tym przypuszczeniom spotkało się z moim uniesieniem lewej brwi. Nie skomentowałem tego tym razem pozwalając Tao Shen Yu rozwiać wszelkie moje wątpliwości. Nie dałem po sobie poznać by współpraca u boku Simona w jakikolwiek sposób mnie interesowała. Patrzyłem tylko znużony i jakby trochę podirytowany jego dziwnym uśmiechem... do czasu. Wystarczyła wzmianka, że jeśli odmówię to Simon będzie współpracować z innym nastolatkiem by moja reakcja była szybka jak błyskawica. Zazdrość aż wypaliła się na mojej twarzy.

— CZEKAJ! — wyciągnąłem do niego rękę jakby Tao faktycznie dokądś się wybierał.

❝Niech to szlag co ja wyprawiam?❞

Orientując się, że moja gwałtowna reakcja była alarmująca i dość dziwna szybko schowałem rękę i to od razu wyszukałem na to wyjaśnienie. Oby skuteczne. Pozwoliłem sobie na kilka sekund oddechu by szybko ułożyć plan.

— ... w Playboyu? — dopytałem jakby to właśnie sama sesja w Playboyu mnie tak wielce zainteresowała. Niby to z pominięciem Simona jakby to był taki mniej interesujący mnie detal, że pracowałbym akurat z nim.

Taka współpraca mogłoby mi bardzo pomóc w osiągnięciu mojego celu i zbliżyć się do niego. Tylko gdzie tkwił haczyk? Trochę nie wierzyłem w wersję, że Tao składał mi ofertę jako pierwszemu ot z dobrego serca bo znałem osobiście Simona... A może... on już coś podejrzewał? To stąd ten durny uśmiech i droczenie się? Jeśli tak to stąpał po bardzo cienkim lodzie...

Po przedstawieniu propozycji, oraz swoich cząstkowych planów na przyszłe interesy z Simonem, Matteo od razu zareagował jakby emocjonalnie, na ostatnią wzmiankę o sesjach zdjęciowych w Playboyu.
- Tak?
Odpowiedział chińczyk na reakcję z uniesieniem przez De Luca dłoni. Tao patrzył na niego z uśmiechem unosząc jedną brew ku górze. Nigdzie się nie wybierał a czekał na odpowiedź Matteo. Swoim podejściem do obecnego tematu, zdradzał się, czy zaś potwierdzał częściowe przypuszczenia Tao. Chłopakowi zależało na ich wspólnym znajomym blondynie. Z jakiegoś powodu Matteo nie zwerbował Simona do Agencji, a powód właśnie mógł pokazać się w każdej chwili.
- Tak. W Playboyu. Zainteresowany?
Powtórzył Tao, jakby Matteo czegoś nie zrozumiał. Czy był haczyk? Nie wiadomo. Tylko Tao wiedział jak rozmawiać z takimi nastolatkami i jak ich przekonać do współpracy. Podejrzewał, że z Matteo nie będzie tak samo łatwo jak z Simonem, ale kiedy zna się słabe punkty, nie trudno je wykorzystać do osiągnięcia celów.

Moje ciało wykonywało gwałtowne gesty nad którymi nie miałem żadnej kontroli. Zamiast dalej zgrywać się z tym gościem na tym samym poziomie to zacząłem z nim negocjować byle tylko jakoś powstrzymać go od nakłaniania kogoś innego do przyjęcia propozycji zastępstwa. Czy to tak właśnie działała zazdrość? Ta obawa, że zostanie się odrzuconym na bok? Czy chodziło mi w tym wszystkim tylko o Simona Milesa?

Przekonywałem się w praktyce, że tłumienie tego miało na mnie zły wpływ. Nic nie przemijało tylko nasilało się... W takim stanie nie mogłem pozwolić sobie na podjęcie nieprzemyślanych decyzji dlatego szukałem haczyka czy czegokolwiek innego co naprowadziłoby mnie na poprzedni tor.

— Tak. Znaczy może — zdołałem zniżyć mój głos by brzmiał tak jak wcześniej czyli mniej ekspresyjnie i bardziej chłodno. Potem odwróciłem wzrok gdzieś na bok jakby urażony i upokorzony Jakbym wiedział, że rozmówca ze mną pogrywa i za dobrze mu to idzie.

Tao Shen Yu wspominał, że czasu zostało niewiele stąd nie pytałem czy mogę przełożyć podjęcie decyzji. Musiałem decydować teraz bo potem mogło być już za późno. Ktoś inny mógł wcale nie zawahać się nad wyborem... Zresztą... Sama propozycja nie była aż taka zła. Za karę by mi jej przecież nie składał.

Nie trudno było przekonać Matteo do podjęcia decyzji. Jeżeli jednak potrzebował trochę więcej czasu, mógł zapytać a dostałby chociażby dzień. Więcej Tao nie może mu dać, gdyż czas naglił. Wiele sesji zdjęciowych zostało już zrobionych, ale brakowały jeszcze te z trzecią osobą. Skoro Simon został wykluczony przez śpiączkę, Tao zaproponował ofertę jego koledze - Matteo. Nie bez powodu.
Nastolatek udzielił niejednoznacznej odpowiedzi. Tao to zauważył. Pierw mówi tak, ale zaraz też dodaje swoją niepewność. Chińczyk westchnął przyglądając się mu.
- Nie jesteś zdecydowany. Uciekasz wzrokiem. Mów o co chodzi.
Zapytał go wprost. Wolał, aby Matteo był wobec niego szczery. Źle dla niego nie chciał. Nic do niego nie miał. Nawet jeżeli zawalił jedną zleconą sprawę, a on ją przejął. Tao bywał wyrozumiały i umiał szukać kompromisów. Nie bez powodu miał utworzoną grupę składającą się tylko z chłopaków, którzy byli w większości homoseksualistami. Niezależnie od pochodzenia i koloru skóry.

I po ptakach... Tao Shen Yu szybko zorientował się, że chodziło o coś głębszego niż niezdecydowanie jako cecha charakteru. Może lepiej mnie znał niż zakładałem. Pewnych odruchów człowiek nie zdoła ukryć i przewagę zyskują ci co umieją je wypatrzeć i zinterpretować. Na prośbę Tao nie odpowiedziałem od razu i nadal nie spojrzałem w jego stronę. Dopiero po kilku sekundach zacisnąłem pięści i prychnąłem.

— Po prostu nie chcę zrobić nic głupiego okej? Już raz ojcu podpadłem — odparłem po chwili. Pewnie dziwnie brzmiało to w kontekście samego wystąpienia w reklamie świątecznej i to dlatego bo wciąż nie mówiłem całej prawdy.

Zależało mi na współpracy z Simonem, ale mieszanie w moje cele osób trzecich brzmiało ryzykownie... No bo w końcu to z ich pomocą otrzymałbym dokładnie to czego chcę. Czy Tao był na tyle godny zaufania..? Czy chciałem iść ścieżką wyznaczoną przez niego po tym jak moja własna mnie zawiodła? Jemu udało się osiągnąć to czego nie udało się osiągnąć mnie. Mógłbym w końcu przeżegnać moją zazdrość na rzecz nauczenia się czegoś od niego. Duma mi jednak przez długi czas na to nie pozwalała...

Tao dał Matteo chwilę na odpowiedź zauważając, że coś chyba było na rzeczy, jakiś problem z którym kolega nie umiał się od razu wysłowić, albo wstydził poruszyć problem? W końcu padła odpowiedź, w której nie chodziło już głównie o Simona ale o jego ojca. Yu lekko się uśmiechnął, jakby chciał go wesprzeć i zapewnić, że nic takiego miejsca nie będzie miało.
- Jak się postarasz, to nie zrobisz nic głupiego. Jeśli stwierdzisz, że to nie jest dla Ciebie, to się wycofasz. Spróbować nie zaszkodzi.
Wzruszył ramionami odpowiadając mu zwyczajnie, jakby taka dodatkowa mała praca nie była dla niego żadnym wyzwaniem. Tao już w takich reklamach występował, jest do tego przyzwyczajony. Rozumiał, że dla kogoś, kto pierwszy raz się z tym spotyka, będzie stresujące i obawa, że zrobi z siebie głupka.
- Jeżeli potrzebujesz czasu do namysłu i chcesz porozmawiać na ten temat z ojcem, nie ma problemu. Ale do jutra chcę mieć ostateczną odpowiedź.
Dodał, gdyby Matteo nadal się wahał, a Tao to widział. Chłopak nie ukrywał tego, że ma jakieś obawy. Z jednej strony chce, ale z drugiej coś go blokuje. Jest prawie dorosły, powinien zacząć umieć podejmować własne decyzje.

Łatwo było tak mówić... Tao Shen Yu starał się podnieść mnie na duchu i jakoś zachęcić do spróbowania czegoś nowego acz moje decyzje rzadko kiedy były podejmowane pochopnie. Zależało mi na przeanalizowaniu opcji za i przeciw nawet jeśli w pierwszym odruchu chciałem na to pójść ze względu na możliwą współpracę z Simonem. Wszystko przez to, że sam rozumiałem jak bardzo przyjaźń z tym blondwłosym chłopakiem potrafiła zaślepić moje trzeźwe myślenie. Przekonałem się o tym zbyt wiele razy na mej własnej skórze...

Chciałem być przy nim, ale jak to robić bez wzbudzania podejrzeń taty? Jak sprawić aby dla innych łączył mnie z nim tylko biznes? Odetchnąłem i ruchem głowy zaprzeczyłem sugestii rozmówcy.

— Wolałbym porozmawiać o tym z kimś innym — odpowiedziałem na propozycję odnośnie poruszenia tematu sesji modelingu z moim ojcem. Z kim dokładnie? Na takie pytanie nie udzieliłbym odpowiedzi. Jeżeli Tao był wystarczająco cwany to zrozumiałby dlaczego.

— Jesteś pewien, że Miles nie będzie zły jak mu zabiorę tą robotę? — spojrzałem w końcu w oczy mego rozmówcy. Tym razem brzmiałem bardziej na zdecydowanego. Skoro Tao mógł znać go lepiej ode mnie to może potrafił przewidzieć jego reakcje i naprowadzić mnie na tor, który nie wpłynie negatywnie na naszą relację. Albo nawet sprawi, że takowa rozkwitnie. Może modeling to byłby nawet sposób aby mu się przypodobać? W końcu sam Tao w tym siedział...

Trzeba przyznać, że tutaj Matteo zaskoczył Tao, nie chcąc podejmować rozmowy ze swoim rodzicem w sprawie nowej pracy. Być może to nie był temat, jaki chciał poruszać ze swoim tatą, ale z drugiej strony, wcześniej wspomniał, że nie chce przynieść wstydu.
Tao obserwując Matteo, wyjął ręce z kieszeni spodni i skrzyżował na klatce piersiowej.
- W porządku. Jeżeli wolisz porozmawiać z kimś innym na ten temat, nie mam nic przeciwko.
Wzruszył lekko ramionami, nie będąc nachalnym, aby wyciągać od niego informację, z kim chce porozmawiać. Może ma kogoś tak bliskiego jak ojca, że woli mu się zwierzyć ze swoich obaw i pomocy w podjęciu decyzji?
Wspomniane obawy, najwidoczniej nie opuszczały Matteo, skoro ponownie zapytał o Milesa.
- W modelingu, aktorstwie, czy tutaj nie brak miejsca dla nowych osób. Miejsce w modelingu na Simona będzie czekało. Więc nie masz się czego obawiać.
Uspokoił chłopaka, gdyby obawiał się, że dosłownie mógłby odebrać Simonowi miejsce w modelingu. Na razie i tak muszą poczekać aż chłopak się wybudzi. Tao wiedział coś o sytuacji ze śpiączkami. Siostra jednego z nieżyjącego już kolegi, była w takiej samej sytuacji co Simon, lecz znacznie dłużej. Przy rozmowie z lekarzami, nie daje się gwarancji, że osoba ta szybko dojdzie do siebie. Czeka ją rehabilitacja i powolny powrót do rzeczywistości. Nawet gdyby Simon teraz się obudził, nie mógłby już z marszu pokazać się w miejscu pracy, gdziekolwiek by miał zacząć.
- Miej na uwadze jedną rzecz. Zdjęcia jakie będziemy robili idą do magazynów, na plakaty, czasem i billboardy, a to znaczy, że możesz być rozpoznawalny.
Tao przy okazji zwrócił uwagę na jeden szczegół tych reklam i zdjęć do magazynów. Tutaj Matteo pracował w masce, ale gdy przyjdzie mu zmierzyć się z modelingiem, nie będzie zakrywał twarzy. A jeżeli wydawnictwo zdecyduje się go dać na okładkę, jego osoba może być wszędzie. Być może De Luca wie z czym wiąże się taka kariera i zadanie. Tao wolał o tym przypomnieć.

Moje postępowanie uległo zmianie w ostatnich miesiącach. Kiedyś omawiałbym z tatą dosłownie wszystko tak teraz próbowałem myśleć za siebie. Nie żebym uważał decyzje taty za złe, ale uczyłem się niezależności i nie po drodze mi było pytanie o zgodę czy poradę rodzica na każdy możliwy problem. Dobrze że Tao okazał się na tyle w porządku, że nie wpierniczał się w naszą rodzinę i nie robił wykładów na tematy moralności. Za to go zresztą lubiłem.

— Rozpoznawalność nie jest mi problemem tak długo jak jedna maska nie ujawni mej drugiej — uśmiechnąłem się do rozmówcy porozumiewawczo. Skoro zawieraliśmy na ten moment niepisemną umowę to miałem swój jeden warunek. Matteo i Angelo mogli występować w modelingu byle tylko nie jako jedna i ta sama osoba. Ja i tata ciężko pracowaliśmy aby utrzymać te dwa jak i nasze inne światy i sprawić by nie kolidowały ze sobą. Tak jak teraz gdzie jestem gościem klasy VIP w tej agencji a nie jej pracownikiem. Teraz inaczej na mnie patrzyli gdyż dobrze wiedzieli kim był dla mnie wysoce szanowany Antonio de Luca.

Tao miał w sobie coś, co pozwalało mu pomóc wybić się innym osobom, odkrywając ich skryte pragnienia. Niektórzy by zapewne stwierdzili, że posiadał jakiś dar rozpoznawania problemów czy pragnień innych osób. Tao najczęściej wyłapywał to wszystko przez obserwacje, zbieranie informacji, a przede wszystkim podczas rozmów. Matteo okazał się być ciekawą osobą do zawierania kontraktów. Nie odmawiał, ale też nie ukrywał zainteresowania. Wahał się, co dobrze o nim świadczyło, że nie podejmuje decyzji bez zastanowienia. Zaimponował Tao swoim postępowaniem, że nie zamierzał o nowej pracy porozmawiać ze swoim rodzicem. Lecz czy zdawał sobie sprawę z tego, że pytanie jakie zadał Tao, sugerowało także ujawnianie jego nowej pracy przed ojcem? Modelingu nie da się ukryć przed światem i wiele osób zobaczyć może każdego modela w gazetce, tablicach czy plakatach, a nawet w reklamach telewizyjnych. Mogła przed Matteo otworzyć się nowa ścieżka kariery.
Tao odwzajemnił uśmiech, kiedy otrzymał zadowalająco odpowiedź.
- Zadbamy o to, aby każda maska była na swoim miejscu.
Zapewnił go, żeby obie osobowości Matteo, pozostały na swoich miejscach nie tknięte.
- Lecz gdyby czasem coś poszło nie tak. Daj mi znać.
Dodał, na wszelki wypadek, gdyby pojawiły jakieś problemy. Tao rozwiązałby je na swój sposób. A w jaki, to tego Matteo nie musiał już wiedzieć.
- W takim razie, czekam na Twoją decyzję. Zadzwoń jutro i powiedz czy się zgadzasz czy nie. Wtedy ustalimy miejsce spotkania, omówimy warunki umowy i podpiszemy. Zgoda?
Przedstawił propozycję i na zakończenie tego spotkania, wyciągnął rękę w stronę Matteo aby uścisnąć dłoń, w geście zatwierdzenia ustnej umowy, wstępnego porozumienia, że pozostaną w kontakcie. Jeżeli zaś Matteo miał jeszcze jakieś pytania, mógł je zadawać.

Nieszczególnie obchodziło mnie czy tata dowie się o samym kontrakcie bowiem nie zamierzałem robić z tego wielkiej tajemnicy. Zależało mi jedynie na tym aby przedwcześnie nie wkładał w to nosa i ja sam miał trochę swobody, ponieważ zamierzałem wykorzystać zarobione pieniądze w innym celu niż spłacenie tego cholernego długu. Ktoś potrzebował tej kasy bardziej niż tata...

Poza tym robota była jak najbardziej legalna co bardzo przypadło mi do gustu. Może jeszcze wyjdę na ludzi? Nie żebym nie lubił pracy w agencji, ale fajnie byłoby prezentować sobą... no coś więcej. Wiadomo o co chodzi. Pewnie nie był to szczyt marzeń Antonio acz to zawsze jakiś mały krok na przód w dowartościowaniu własnego ja. Taki kontrakt miał sporo plusów chociaż nie była to decyzja, którą wypadało podejmować już teraz. Umowy to nie zabawa a praca i odpowiedzialność jak każda inna.

— Skoro tak się sprawy mają to niech tak będzie — uścisnąłem dłoń Tao co było jednoznaczne z zawarciem naszej niepisanej jeszcze umowy i poinformowaniem o decyzji dnia następnego. Szczegóły ile czeka mnie sesji i ile z tego zarobię pewnie zostaną określone na piśmie. Na wszystko przyjdzie właściwy czas.

Tao dorastając w rodzinie biznesmenów, obserwując rodzinę i innych ludzi, nauczył się godzić wszystko ze sobą. Edukację, spotkania towarzyskie, pracę legalną z nielegalną, mając przy tym podwładnych do dyspozycji, gdyż oni zrobią za Ciebie najwięcej. On był tylko po to, aby werbować, rozmawiać, przekonywać, chwalić, opierdalać pomagać czy nawet i zabijać. Wiele wprowadzanych zakazów bywała kusząca aby je łamać. Skrzywdzonych brakiem tolerancji wśród otoczenia, wspierał. Najczęściej uwagę skupiał na interesujących osobowościach. Simon i Matteo zaliczali się do takich, interesujących osób.
Matteo uścisnął dłoń, co było początkującym triumfem Tao. Umowę ustną mają za sobą przypieczętowaną uściskiem dłoni. Yu będzie czekał na informację o De Luca, czy oficjalnie zgadza się podjąć nowej i niezależnej od nikogo pracy. Sam podjąłby decyzję i zarabiałby na siebie. Miałby swoją wypłatę. To samo Tao oferował Simonowi, ale blondyn wciąż pozostawał niedyspozycyjny.
- W takim razie czekam jutro na kontakt z odpowiedzą. Jeżeli się zgodzisz, przygotuję umowę i zorganizuję spotkanie w przyszłym tygodniu w celu omówienia szczegółów. Z teraz lecę, bo mam jeszcze z Elliotem coś do omówienia.
Po tych słowach Tao z uśmiechem pożegnał się z Matteo, kierując się korytarzem do innego pomieszczenia. Elliot dzisiaj miał tutaj pracować, więc gdzieś powinien się krzątać, jeżeli przyszedł.

[z/t]